Κλείνω τα μάτια δεν μιλώ ακούω τη φωνή μου
παίρνω τα χρώματα κρυφά χωρίς να τα κοιτώ
και με το νου σαν κλείνομαι μέσα εις το κελί μου
με χρώματα μεθώ
εικόνα τούτη φύτρωσε η έμπνευση μεθάει
μη μου μιλάτε έφυγα δεν είμαι πια μπροστά
η σύνθεση αόρατη σε ξένους κόσμους πάει
ανοίγω γω πανιά
το έργο δεν τελείωσε μα ούτε καν αρχίζει
έχει καιρό το τέρμα του και γω ένας τρελός
το θέμα του ασύμμετρο για με δεν ξεχωρίζει
ο πίνακας χλωμός
θα το κρεμάσω μες στο νου το κρύβω δεν το βλέπω
ποζάρισε ο χρόνος μου για δυο μόνο λεπτά
μιλώ στο νου να μη κοιτά αφού δεν επιτρέπω
ούτε και μια ματιά
ατέλειωτο το όνειρο όποιος το δει κολλάει
να ερμηνεύσει προσπαθεί το χρόνο σπαταλά
μία γιορτή η ζωγραφιά και όμως τραγουδάει
με ήχο στα μουγκά
εικόνα τούτη έμεινε κρυμμένη μες στη σκέψη
η ερμηνεία θάφτηκε βαθιά μέσα στη γη
κι ο θαυμαστής μη προσπαθεί το νου μου να μου κλέψει
γιατί θα κουραστεί
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΝΟΥ
Κλείνω τα μάτια δεν μιλώ ακούω τη φωνή μου
παίρνω τα χρώματα κρυφά χωρίς να τα κοιτώ
και με το νου σαν κλείνομαι μέσα εις το κελί μου
με χρώματα μεθώ
εικόνα τούτη φύτρωσε η έμπνευση μεθάει
μη μου μιλάτε έφυγα δεν είμαι πια μπροστά
η σύνθεση αόρατη σε ξένους κόσμους πάει
ανοίγω γω πανιά
το έργο δεν τελείωσε μα ούτε καν αρχίζει
έχει καιρό το τέρμα του και γω ένας τρελός
το θέμα του ασύμμετρο για με δεν ξεχωρίζει
ο πίνακας χλωμός
θα το κρεμάσω μες στο νου το κρύβω δεν το βλέπω
ποζάρισε ο χρόνος μου για δυό μόνο λεπτά
μιλώ στο νου να μη κοιτά αφού δεν επιτρέπω
ούτε και μια ματιά
ατέλειωτο το όνειρο όποιος το δει κολλάει
να ερμηνεύσει προσπαθεί το χρόνο σπαταλά
μία γιορτή η ζωγραφιά και όμως τραγουδάει
με ήχο στα μουγκά
εικόνα τούτη έμεινε κρυμμένη μες στη σκέψη
η ερμηνεία θάφτηκε βαθιά μέσα στη γη
κι ο θαυμαστής μη προσπαθεί το νου μου να μου κλέψει
γιατί θα κουραστεί
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ