Καλοκαιρινές δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Καλοκαιρινές Δημιουργίες του κ. Μίμη

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Μνήμες μιας άλλης εποχής εικόνες χαραγμένες  

ο χρόνος εσταμάτησε στο παιδικό μυαλό

μια λιμνοθάλασσα αυτή γαϊτες αραγμένες

ασπρόμαυρη φωτό

άσπρο το χέλι ξαπλωτό με βότσαλα στρωμένο

το μήκος του ατέλειωτο να χάνεται στο φως

του φεγγαριού διάκοσμο στο νου μα πονεμένο

το χθες είναι χρυσός 

Τουρλίδα σκέψη βάλσαμο φωλιάζεις στη καρδιά μου

μια ζωγραφιά ασπρόμαυρη τα χρώματα σφυγμοί

είμαι παιδί αγέραστο δυό φύκια τα μαλλιά μου

αρμύρα η μορφή

η παιδική μου η μορφή ξωκλήσι στην καμάρα

ένα καντήλι αμυδρό η φλόγα του μιλά

το σήμερα στο πρόσωπο μετράει μία ζάρα

να ‘ ρχότανε ξανά

δρομάκι ατελείωτο χιλιάδες αναμνήσεις

άλλοι καιροί άλλοι καημοί χωρίς να σε πονούν

ευχές και τάματα χρυσά της εκκλησιάς δεήσεις

καμπάνες πως χτυπούν

το σήμερα αδύνατο το χθες δεν το μπολιάζει

έχει γραφτεί σε μάρμαρο καλέμι η γραφή

το Μεσολόγγι σφράγισε γιαυτό και αγκαλιάζει

την παιδική ψυχή

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Μίμης Χ. Γεωργόπουλος - Δημιουργίες

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργία Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΠΑΤΕΙΣ ΜΕ ΠΑΤΩ ΣΕ

Και σπρώξε και έλα και γλέντα κωθώνι

τα μέτρα τα γράφεις σφυρί και αμόνι

πληρώνεις βλακεία σε λίγο κηδεία

η λύπη σιμά

της πλάκας ιδέα ωραία παρέα

βουτιές δεν βαριέσαι εγώ δεν κολλάω

στη πλαζ θε να πάω που πας ρε χαζούλη 

φτηνός τσαμπουκάς

αγράμματος είσαι τα μούτρα σου φτύσε 

εσύ που τα ξέρεις εμβόλιο φέρεις γελάς

και τα πίνεις την κάσα σου στήνεις 

αλήθεια χωράς

πατείς με πατώ σε και γλέντα και δώσε

ο χάρος γυρεύει το θύμα για να’ βρει 

και συ ο χαζούλης που ξέρεις τα όλα

στον ήλιο μπριζόλα κορμί σου της πλάκας

αλήθεια ο βλάκας γεμάτο εικόνες της άμμου

νταής   

πατείς με πατώ σε δυό μέτρα τριακόσιοι 

χωράνε και άλλοι γυμνό το κεφάλι

ο ήλιος αβέρτα στην άμμο κουβέρτα

φαΐ πανηγύρι γνωστό το τσαντίρι 

σκουπίδια τα ίδια μαγιό φαντεζί

εικόνες οι ίδιες μυαλά δεν αλλάζουν

οι κούτες αδειάζουν να φάμε πεινάμε  

μπουκιές το πρωί

το μπάνιο τελειώνει βουβό τ ’αηδόνι 

ζωή πάντα η ίδια της πλάκας παιχνίδια

πληρώνεις βλακεία τζάμπα κηδεία γιατί

να μου κλαις 

Μ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ   

Ο ΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Ο τσαμπουκάς σου δεν μετρά

που πας ρε κακομοίρη ο ανδρισμός σου

μια σταλιά μοιάζεις με κολλητήρι 

ξαπλώστρα θάλασσα μαγιό καφέ στη παραλία

απόσταση εσύ μηδέν του κόσμου φασαρία

και τον ιό τον ξέχασες μα και τον καρχαρία.

τα κρούσματα απανωτά φυτρώνουν μανιτάρια 

και τη ζωή σου παίξε την μαγκούφη μου στα ζάρια

χωρίς το πρόγραμμα ζωή σιγά και μη κολλήσω

εγώ ρε φίλε δεν κολλώ έτσι θέλω να ζήσω

βλάκας εσύ γεννήθηκες βλάκας θε να πεθάνεις

αν δεν ακούσεις το γιατρό ποτέ σου δεν θα γιάνεις 

και ο ιός σου δίπλα σου εσένα σημαδεύει 

θα σε πετύχει με τη μια έτσι όπως χορεύει  

Μ.Γ

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΚΑΙ ΓΩ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ

Και γω ο μικρούλης με σκέψη κοντράρω

τον γίγαντα κείνο που θέλει να πνίξει

εμέ και τους άλλους μικρούς και μεγάλους

δεν είμαι θεός

και όμως νικάω μακριά μου δεν πάω

εδώ θα καθίσω στο τέλος νικήσω

η σκέψη μου γίγας θα δω και το φως

ετούτος μου θέλει με βούτυρο μέλι

να τρώει την ώρα που άλλος πεινάει

συχνά μου γλεντάει χωρίς να σκεφτεί

τα πλούτη δικά μου εγώ κι Κυρά μου

καλύβα το σπίτι στο μπόι σπουργίτι 

ζωή όλο χάρη συχνά στο φεγγάρι 

ξαπλώνω με σκέψη χωρίς να’ χω κλέψει

ζωή όλο φως

και γω ο μικρούλης που έχω πορεία

μηδέν εφορία κοιμάμαι σε ίσκιο 

δροσιά πρασινάδας στον ήχο καντάδας

ρουφά ζωή 

κι αν έχω δυό φίλους τεράστια προίκα

αλήθεια τη βρήκα χρησμός όπου λέει

νερό όπου ρέει καθάριο θα πιώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ     

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΤΟ ΚΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ

Τραγούδι ο ήχος σαν κύμα ξαπλώνει

στην άμμο την γκρίζα στο βλέμμα κορνίζα

αφροί ξαπλωτοί

γιρλάντας σημάδια στην άμμο ποζάρουν

 άσπρα κοχύλια συνθέτουν χωρίς μια ζωή

το κύμα στη άμμο αστράφτει στον ήλιο

τη μιά ξεψυχάει την άλλη χορεύει

τι τάχα γυρεύει χωρίς να μιλεί

το κύμα στην άμμο παρέα δω χάμω 

δροσιά στο κορμί μου ονείρου ψυχής μου

χαϊδεύει τη σκέψη χωρίς να μου κλέψει

εικόνες του ήλιου που έχω στο νου

το κύμα ο φίλος της νύχτας ο γρύλος

παρέα με σκέψεις που κάνω για να’ μπω

στα χρόνια εκείνα που ήμουν παιδί

και τώρα που βρέχω τη σάρκα στο κύμα

μια σκέψη τι κρίμα καιρός πως περνάει

κι ο νους μου κερνάει εικόνες βροχή

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ