Πίνω στην άκρη σκέψη μια νάρκη
σκοτώνει κερνάει μακριά μου δεν πάει
βλέμμα θολό
νους μου ξεχνάει γιαυτό δεν κερνάει
άδειο ποτήρι θολό πανηγύρι
ζαλάδα βαρκάδα σε λίμνη που λάμπει
με φως της σελήνης κι ο μπάτης εκεί
γαϊτα μονάχη το δίχτυ στη ράχη εκεί ξεχασμένη
ψαρά περιμένει γλυκό το κορμί της
στην άμμο ξαπλώνει παρέα γλαρόνι
μια σκέψη γουλιά
κρασί και βραχάκι γλυκό αεράκι τη λίμνη
να βλέπω μονάχος τα πίνω στη σκέψη μου κλείνω
ανθρώπους παρέα στο βάθος ιδέα πάλι τα ίδια
του νου τα παιχνίδια στην άμμο βουλιάζουν
σχεδόν μου φωνάζουν και μείς το γλεντάμε
στο νου σας χωράμε εβίβα λοιπόν
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ