Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΦΟΒΑΣΑΙ

Φοβάσαι κοιμάσαι αρνείσαι το χάδι

μπροστά σου σκοτάδι μια νύχτα εσύ

άνθρωπος φίλος ανάβει το φάρο

και συ δίχως θάρρος αλλού να κοιτάς

το λάθος μεγάλο φωνή δίχως ήχο

μια λέξη στο τοίχο μπροστά σου να γραμμένη

και συ λυπημένη να δείχνεις πως παίζεις 

χωρίς να πιέζεις μα όλα χαμένα μια λύπη

για μένα γιατί

φοβάσαι αλήθεια μα όχι συνήθεια

να θέλω φιλία παλιά τα βιβλία στο ράφι

με σκόνη βουβό αηδόνι να κλαίει η σκέψη

καιρός θε να βρέξει σταγόνες βροχής

και συ σαν αστέρι σελίδας τεφτέρι μια λέξη

γραμμένη σχεδόν λυπημένη που γράφει

το τέλος  - του έρωτα βέλος  που κάνει στη σάρκα

σημάδια – ρημάδια δυό φύλλα ξερά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ

Θέλω να μάθω τα λόγια που κρύβεις

γλυκές σου οι λέξεις μα πάντα τα μπλέκεις

μπερδεύεις εμένα σινιάλο κανένα

κοιτώ

κοιτάω το βάθος μα πάντα με πάθος

παίζεις με λέξεις θέλω διαλέξεις

αυτό που μου κρύβεις να γίνει πιστεύω

πληρώνω να ξέρω χρυσάφι νισάφι

μα που να σε βρω

θέλω να μάθω αυτό που πιστεύω

με ήχο δικό σου πηγή το μυαλό σου

το λόγο μου μπλέκεις και συ στο παρέκει

να κάνεις πως βλέπεις μα δεν επιτρέπεις

να γράψω τραγούδια στο βάζο λουλούδια

γιορτή αν θα μάθω μια ζύμη να πλάθω

δικό σου κορμί

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ 

ΠΕΡΠΑΤΩ ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

Περπατώ μες στο δάσος και οι σκέψεις γερνάνε

περασμένα τα χρόνια και εικόνες πολλές

μια βροχούλα περνάει και το νου μου κερνάει

δύο μνήμες του χθες

περπατώ και ελπίζω απ’ το χθες να ξεφύγω

να ταιριάσω με σκέψεις με γλυκές επισκέψεις

με εικόνες που βλέπω μες στο δάσος ετούτο

που κερνάει μορφές

περπατώ μες στο δάσος και το χθες το θυμάμαι

σαν ακούω τ’ αηδόνια περασμένα τα χρόνια

μια βροχούλα με βρέχει και ο νους μου να τρέχει

με μανία στο χθες

περπατώ μες στο δάσος δύο φύλλα πεσμένα

τα κοιτώ και θυμάμαι μοναχός και λυπάμαι

με λιακάδα με χιόνια τι ωραία τα χρόνια

μα τι άλλο να θες

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ

Μια μοναξιά χλωμό το φως

χλωρό το φύλλο ακριβώς

μια συντροφιά μονάχη

πουλί κουρνιάζει πια νωρίς

αν θέλεις έλα να με βρεις

στον κάμπο μόνο στάχυ

μόνος εγώ μόνη εσύ

λίγο το φως ένα κερί

κάμαρα σκέτη αδειανή

μαύρο κοιτά κοράκι

μια μοναξιά μικρή ζαριά

μόνος τα πίνω στη γωνιά

μια τύχη σαν φαρμάκι

τώρα και γω που  περπατώ

βράδυ πρωί μονολογώ

που είσαι το βραδάκι

μια συντροφιά μα τι ζητώ

μία ψυχή μέσα στο σπίτι

γλυκό μου καρδιοχτύπι

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

  

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ

Δέντρο στην άκρη και συ μιά μονάχη

γιορτή σου μεγάλη και γω με αγκάλη

καρδιά σου κρατώ

αγάπη γιορτάζει κι τύχη να τάζει

χαρά μου το δάκρυ στα φύλλα να στάζει

δώρα αγάπης κρυφά σου κρατώ

θα γίνω στολίδι στο κλώνο κρεμάσεις

ψυχή μου καλή μου ζεστό το φιλί μου

το βράδυ εκείνο θέλω θαυμάσεις

εμέ που κρεμάσεις στο τζάκι π’ανάβει

μια γούνα κουνάβι ζεσταίνει

κορμί

όνειρο μνήμης αγάπης μπρισίμι

χρυσό και ασήμι κεντάει καρδούλα

και συ μια μικρούλα γιορτή

το ξέρω θα φέρω μια τύχη που λέει

βαρκούλα σου πλέει σε θάλασσα κείνη

με τίτλο που λέει κράτα αν θέλεις

αυτή τη στιγμή

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ