ΚΑΡΑΒΙΑ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

              

Καράβια δυο φουρτούνα συ το χάδι σου μοιραίο

μια συντροφιά χωρίς μιλιά της θάλασσας φιλί

και γω να στέκω να κοιτώ την πίπα μου να καίω

κι ο νους μου φυλακή

ταξίδι κάνει η καρδιά στη θάλασσα παρέα

στεριά εσύ με ξεγελάς τη σάρκα τυραννάς

μπερδεύω πρόσωπα θολά στη σκέψη μου μοιραία

φουρτούνα ο βοριάς

καράβια καλοτάξιδα πιασμένα χέρι – χέρι

στα κύματα ένας χορός δυο γλάροι συντροφιά

μπουρίνι μαύρος ουρανός πουνέντε θε να φέρει

ταμπούρλα με βιολιά

λοστρόμοι ναύτες στα πανιά ένας χορός αρχίζει

βεντάλια άσπρη άνοιξε να πάμε πιο γοργά

και μια μπουρού στα σκοτεινά στο βάθος να σφυρίζει

τα σύννεφα μαβιά

θαλασσινός είν’ ο χορός τσαλίμια θα μας κάνει

μια μουσική με θόρυβο κρατάτε τη σειρά

κι ο τιμονιέρης να κοιτά τον μπούσουλα μη χάνει  

μη πιάσουμε στεριά

καράβια δυο μες στο γιαλό η συντροφιά μετράει

αδέρφια εβαπτίστηκαν ο ίδιος ο νονός

κι ο μάστορας που τα’ φτιαξε με σιγουριά γλεντάει

το είπε  ο χρησμός

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ