ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

    

Λουλούδια στο παράθυρο φυτρώσανε απόψε

η νύχτα έχει μια γιορτή και συ μου τραγουδάς

διαβάτη συ όπου περνάς αν θέλεις έλα κόψε

κακία μη κρατάς

αλόγου πέταλα χτυπούν πλακόστρωτο γλιστράει

ο καβαλάρης νεαρός την πόλη χαιρετά

το άλογο ατίθασο στη νύχτα χλιμιντράει

στη γρίλια σταματά

πόλη εσύ ο θαυμαστής σαν έφθασε κοντά σου

το δώρο του λουλούδια του αφήνει στα κρυφά

και να στολίσει θέλησε αυτός την αρχοντιά σου

ακόμα μια φορά

λουλούδια στο παράθυρο ο σεβασμός στολίζει

σκλαβιά εσύ δεν γνώρισες μια πόλη ιερή

το όνομά σου ξακουστό αγώνα συμβολίζει

στο χέρι το σπαθί

το δώρο του ελάχιστο μα έχει σημασία

ο νους του τρέχει στα παλιά ακούει τις φωνές

το κάστρο σας πως άντεξες με τόση κακουχία

ζωντάνεψε το χθες

μια πόλη με αγάλματα τα μάρμαρα πονάνε

ηχολογάνε μουσικά με πόνο στο χορό

νεκρά ψυχρά σαν στέκουνε μα όμως σου μιλάνε

λιβάνι θυμιατό

ρίξε το σμπάρο στη γιορτή να βγουν οι πεθαμένοι

για να χορέψει η λεβεντιά μήπως και ακουστεί

το Μεσολόγγι πάλι ζει ποτέ του δεν πεθαίνει

αλλάζουν οι καιροί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ