ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

Και γω γλιστρώ στα κύματα στης λίμνης το παιχνίδι

μια ταραχή στη μνήμη μου αιώνια μορφή

θάλασσα κόσμου μοναχή η γρίλια σου κοχύλι

τρεμάμενη φωνή

γεννήθηκα στην αμμουδιά μια μέρα του Απρίλη

τα πρώτα μου τα βήματα στο βούρκο σου γλιστρούν

άσπρη σημαία σήκωσα μια πάνα σαν μαντήλι

εικόνες πως πονούν

ήλιος στεγνώνει τη φυκιά ήλιος και την ανάβει

ένα γλαρόνι γέννησε στην άκρη τη ζωή

από χαρά μου κελαηδεί τον σύντροφο φωνάζει

γιορτάσουνε μαζί

και σεις διαβάτες μια γουλιά αν θέλετε να πιείτε

την ομορφιά της θάλασσας ακόμα μια φορά

στάσου μαΐστρε που φυσάς και φώναξε αργείτε

να ‘ρθητε πιο κοντά

κάλμα γαλάζια σκέπασε την ομορφιά της λίμνης

πάρε μαζί σου όνειρα εικόνες παιδικές

κάνε το πόνο στη καρδιά σαν βάλσαμο της μνήμης

να δω και γω χαρές

στέκω και γω σαν εραστής μυαλό μου θολωμένο

να φύγω είν’ αδύνατο σαν φύτρωσα εδώ

μια ξόβεργα που έπιασα με δίκασε να μένω

σαν φύκι γω χλωρό

λίμνη νερό το χρώμα σου αλλάζει κάθε μέρα

παίρνει ανταύγειες λεύθερες μαΐστρου εντολές

 μια γαρνιτούρα τα πουλιά που κάθονται σε ξέρα

αρμονικές φωνές

μη σταματάς το γράψιμο το γράμμα ζωγραφίζει

ο ποιητής και μόνος του κρατά τη ζωγραφιά

σκέψη και νου ακράτητα με νόημα φωτίζει

το νου κάθε φορά

ΜΙΜΗΣ  Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ