ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ Η ΣΙΩΠΗ

  

Λίγο το φως μια σιωπή

λίγες σταγόνες  της βροχής

η νύχτα

ύπνος βαθύς πάλι θα ‘ ρθεις

δρόσος η ξέρα θε να πει

μια καληνύχτα

μικρό παιδί ώρα καλή

μια αγκαλιά δίχως φωνή

κοιμάται

ένα τριζόνι ξενυχτά

μία καντάδα στα κρυφά

πλανάτε

κι γειτονιά μες στη δροσιά

δύο οι στάλες στη γωνιά

κοιμάται

τι ομορφιά και η στιγμή

μέσα στο νου άλλοι καιροί

μουτζούρα τώρα στο χαρτί

δεν έχει λόγια τι να πει

θυμάται

ένα φωτάκι στη γωνιά

ίσα που φέγγει μη ρωτάς

κάνει το βράδυ να μιλά

γι’ αγάπη

κι η σιωπή που δεν μιλά

ταίρι στ’ αλήθεια να ζητά

βρυχάται

στάλες βροχής μία δροσιά

σβήσε τ’ αστέρια και να πας

για ύπνο

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ