ΚΑΙ ΓΩ ΕΝΑΣ ΑΛΗΤΗΣ

Και στο μεθύσι της ζωής αλήτης του ονείρου

κερνώ στη κάθε μου στιγμή γλυκόπιοτο ποτό

γιορτή ετούτη με βιολιά σε χρόνο του απείρου

στα σύννεφα πετώ

έρμος εγώ εδώ και κει στη στράτα σαν δραγάτης

σκέψεις στο νου αλλόκοτες ταράζουν τις στιγμές

του δρόμου τούτου ερημιά και γω ένας διαβάτης

τρένο χωρίς γραμμές

πίνω κρασί για να μεθώ πίνω και τραγουδάω

κάνω τον κόσμο να γελά σέρνω και το χορό

κι απ’ τη ζωή μου τη πεζή πολλά μα δεν ζητάω

μα ούτε κι απορώ

αλήτης είμαι το κρατώ αλήτικα γλεντάω

σκέψεις πολλές ατίθασες τρελαίνω τη ζωή

κοιμάμαι γω ανάσκελα τον ουρανό κοιτάω

δεν μπαίνω σε κλουβί

ελεύθερος γεννήθηκα ελεύθερος πεθαίνω

ξυπόλητος περπάτησα στη σάρκα της ξηράς

την εμπειρία της ζωής  κάθε στιγμή μαθαίνω

δεν είμαι φουκαράς

ΜΙΜΗΣ  ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ