ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40΄

Δυό νότες πένθιμες βοούν το κράνος λαβωμένο

πατρίδας δόξα ξάπλωσε ο ήρωας νεκρός

στεφάνι τα ξερόχορτα το χέρι του κομμένο

το όνομα  ΜΑ ΠΟΙΟΣ

ανατολή και δύση έσμιξαν τα κέντησε μια σφαίρα

ένας καημός ξεκίνησε διαίσθηση τρανή

το πένθος μόλις άρχισε κρεβάτι κάποια ξέρα

ερώτηση γιατί !

χούφτα χεριού ακίνητη στο χώμα ματωμένη

πατρίδας σάρκα – λευτεριάς καθήκον θε να πει

παράσημο να κρέμεται ανδρείας εις στη χλαίνη

ο ήρωας δεν ζει ..

εικόνα συ που δεν μιλάς που κρύβεις χίλιες λέξεις

μη με ρωτάς γιατί φορώ το χρώμα που πενθεί

να το ασπρίσεις δεν μπορείς μα ούτε να το φέξεις

έστω και μια στιγμή

στήσε μονάχα μάρμαρο λευκό από Πεντέλη

γράψε με χρώμα πένθιμο επίθετο - μικρό

ο ήρωας σκοτώθηκε πριν μπει στο Τεπελένι

τάφος δίχως σταυρό

κορνίζα συ τετράγωνη σε τοίχο κρεμασμένη

μαύρο τσεμπέρι πένθιμο ολόασπρο μαλλί

μέσα σε νου θα κατοικείς αιώνια θαμμένη

μονάκριβο παιδί

ΜΙΜΗΣ  ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ