Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Η ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Κουκκίδες νότες στο χαρτί

το όνειρο καντάδα

ξέχνα ποιος είναι μη ρωτάς

βαδίζει στα τυφλά

ψαθάκι μαύρο σαν Ζορό

φωνή του σαν τριζόνι

καντούνι περπατά

πρίμο σεγκόντο στη φωνή

ο έρωτας τρυπώνει

σε σκέψη που βασάνισε

ετούτη τη μορφή

και το μπαλκόνι που κοιτά

σιγά – σιγά ζυγώνει

καρδιά του πως χτυπά

ΜΙΜΗΣ  ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Η Μουσική της σκέψης - Δημιουργία του κ. Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργία Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ ΣΚΕΨΗ

Πλανεύτρα μάγισσα εσύ

μια σκέψη στα χαμένα

τα χρόνια κείνα που πονούν

σαν βράδια σκοτεινά

δυό γράμματα που ξέθωρα

σε ράφι ξεχασμένα

κρυφά τα μυστικά

και συ πλανεύτρα που γυρνάς

ξανά στα περασμένα

αφήνεις πίκρες ανοιχτές

αγιάτρευτα γεννάς

εικόνες που στιγμάτισαν

δυό χρόνια ξεχασμένα

γιατί δεν τα ξεχνάς

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργία Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργίες του κ. Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΧΕΡΙ ΜΕ ΡΟΖΟΥΣ

        

Χέρι με ρόζους γέρικο

της κούρασης το ταίρι

μια σάρκα που λιγόστεψε

και τώρα δεν μπορεί

να σφίξει και το σήμερα

να πάει παραπέρα

του γέρου η ψυχή

χιόνια ολόασπρα μαλλιά

ανάκατα χτενίζουν

σκέψεις εικόνες γέρικες

δυό δάκρυα κυλούν

ρυτίδες αυλακώσανε

δυό μάγουλα κρεμάνε

ανάσα του αργή

χέρι που δείχνει προς τα κει

παλάμη ανοιγμένη

τεράστια η έννοια

κάτι θέλει να πει

παράλυτο το σήμερα

το αύριο θολώνει

δυό μέτρα μες στη γη

μια προίκα όπου άφησε

αγάπη του προικίζει

καλότυχη η κοπελιά

πυξίδα στη ζωή

το γέρικο το χέρι του

πολλά μωρέ μαντεύει

να ζούσε πιο πολύ

ΜΙΜΗΣ  ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ  

 

Τα λουλούδια του κ. Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΠΡΩΙΝΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

Της ερημιάς η ομορφιά της φύσης η εικόνα

μια μοναξιά τριγύρω μου η έμπνευση τρελή

και η φυκιάδα σαν βουνό τ’άλατι σαν κοτρόνα

και συ ώρα καλή

οι κρότοι εκοιμήθηκαν τα πάντα ηρεμούνε

και γω κοιτώ το θέαμα θα γράψω στο χαρτί

δυό στίχους που αισθάνομαι δυό στίχους που πονούνε

ετούτο το πρωί

κράτα μωρέ την αντοχή μη σπάσει το κοντάρι

όπου κρατεί τον ουρανό το κόσμο και το νου

τα μπράτσα μου τανάλιες σου και συ σαν παλικάρι

βάρκα παντός καιρού

η μοναξιά σαν βάλσαμο γιατρεύει και παλεύει

στα κύματά του όπου ζει εκεί  κάθε φορά

όταν κοιτάς ακίνητος κι ο νους σου ταξιδεύει

σε μέρη νοερά

τι πρωινό και τούτο μου και γω ένας  ζωγράφος

γαλάζιος ο ορίζοντας κουκίδα συννεφιά

μια νεκρική εικόνα μου υπέροχος ο τάφος

εδώ και τα στερνά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ  

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργίες του Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Η ΓΑΛΗΝΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Και συ θολή μου θάλασσα που λούζεις το κορμί σου

μήνα Σεπτέμβρη διάλεξες να ‘ρθεις τόσο κοντά

στο μάγουλο σαν κούμπησες εκείνο το φιλί σου

ζεστή σου αγκαλιά

μια σιωπή ορίζοντας δυό σύννεφα στο βάθος

ένα πουλί σαν πέταξε ο θόρυβος βουβός

κι σκέψη όπου σκέπτεται ποτέ δεν κάνει λάθος

σωστός είν’ ο χρησμός

γαλήνη θάλασσα κερνάς δυό βότσαλα ασήμι

σε κύμα όπου λούζονται και βράδυ και πρωί

γαλήνη σκέψης το σχολειό για μένα  επιστήμη

ανθρώπου η πνοή

στοιχείο τούτο όμορφο το στίχο ομορφαίνει

ανέμου αύρα χάδι της την έννοια κρατεί

ξεφεύγει τρέχει στ’ ανοιχτά και χάνεται πεθαίνει

με σκέψη μα θολή

ΜΙΜΗΣ  Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου