Πλανεύτρα μάγισσα εσύ
μια σκέψη στα χαμένα
τα χρόνια κείνα που πονούν
σαν βράδια σκοτεινά
δυό γράμματα που ξέθωρα
σε ράφι ξεχασμένα
κρυφά τα μυστικά
και συ πλανεύτρα που γυρνάς
ξανά στα περασμένα
αφήνεις πίκρες ανοιχτές
αγιάτρευτα γεννάς
εικόνες που στιγμάτισαν
δυό χρόνια ξεχασμένα
γιατί δεν τα ξεχνάς
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου