Χέρι με ρόζους γέρικο
της κούρασης το ταίρι
μια σάρκα που λιγόστεψε
και τώρα δεν μπορεί
να σφίξει και το σήμερα
να πάει παραπέρα
του γέρου η ψυχή
χιόνια ολόασπρα μαλλιά
ανάκατα χτενίζουν
σκέψεις εικόνες γέρικες
δυό δάκρυα κυλούν
ρυτίδες αυλακώσανε
δυό μάγουλα κρεμάνε
ανάσα του αργή
χέρι που δείχνει προς τα κει
παλάμη ανοιγμένη
τεράστια η έννοια
κάτι θέλει να πει
παράλυτο το σήμερα
το αύριο θολώνει
δυό μέτρα μες στη γη
μια προίκα όπου άφησε
αγάπη του προικίζει
καλότυχη η κοπελιά
πυξίδα στη ζωή
το γέρικο το χέρι του
πολλά μωρέ μαντεύει
να ζούσε πιο πολύ
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου