ΚΑΙ ΣΥ

Και συ ξαπλώστρα με νερό με βάρκες με κοχύλια

ένα γλαρόνι στ’ ανοιχτά ακίνητο κοιτά

μικρά παπιά να λούζονται να μοιάζουν με μαντήλια

εικόνα στην καρδιά

φύκια χρυσά στην αμμουδιά αχτένιστα στολίδια

γιρλάντα τα απόνερα μαλλιά σου κατσαρά

καλαμωτές τα χτένια σου κοχύλια σου παιχνίδια

είσαι μια ομορφιά

λίμνη γαλάζια φόρεσες χλαμύδα που φεγγίζει

με σκανδαλίζεις μάθε το αέρινο κορμί

μία χαρά πλημμύρισε το νου μου τον κεντρίζει

ταξίδι κι όπου βγει

ανταύγεια ο ορίζοντας θολώνει τη ματιά μου

ουράνιο φαινόμενο γαλάζιος ουρανός

ζαλίζεται παραπατά η δόλια αφεντιά μου

θεέ μου τι γιαλός      

μη της μιλάτε φίλοι μου ο λόγος περιττεύει

η φύση εζωγράφισε φαινόμενο τρελό

ανακατεύει έρωτες καημούς που σε παιδεύει

σ’ εκείνο τ’ αγαπώ

και συ πλανεύτρα λίμνη μου γαλάζιο τρεχαντήρι

μου χαρακώνεις το μυαλό με κάνεις να πονώ

ακόμα ναι μία φορά σου κάνω το χατίρι

να φθάσω μέχρι δω

υψώνει χέρια δυό ψηλά και σκύβει προς εσένα

ο ταπεινός σου εραστής γλυκά σου τραγουδά

δεν έφυγε ούτε στιγμή να πάει προς τα ξένα

σαν κάτι τον κρατά

θαλασσινή μου ξόβεργα καθρέφτης του ονείρου

σαν αρρωσταίνω στέκομαι μπροστά σου για να ζω

στοιχείο συ αμέτρητο σημείο του απείρου

εδώ θε να πνιγώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ