Κάμε τα φύκια αγκαλιά σου
κρέμα κοχύλια στο λαιμό
ψάρια να μοιάζουνε παιδιά σου
γράφω κρυφά το σαγαπώ
γλάροι πουλιά οι ταχυδρόμοι
κύκλους σαν κάνει το κουπί
γλίνα με λάσπη σου οι δρόμοι
άσπρο αλάτι η Αλυκή
άνθη αρμύρας να φυτρώνουν
κάμπος γεμάτος με νερό
σκέψεις εικόνες σου με λιώνουν
είσαι μορφή που αγαπώ
γλάρος θα γίνω να πετάξω
θέλω να δω από ψηλά
λίμνη μαγεύτρα να φωνάξω
μόνος εγώ στην ερημιά
σύννεφο μαύρο σε σκεπάζει
στάλες νερού μία δροσιά
μια καταχνιά ένα σου χάζι
άλλη μορφή κάθε φορά
χάνω τα λόγια και τη σκέψη
κάνω τη βόλτα να πονά
μία φωνή η κάθε λέξη
λίμνη εσύ τόσο πλατιά
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου