Το πάθος είναι θαυμασμός κι ο θαυμασμός ταξίδι
κι σκέψη είναι βάσανο εικόνες – παρελθόν
και η ζωή που γράφεται με όνομα παιχνίδι
δηλώνει το παρόν
μα το παρόν δεν μου αρκεί σαν άγνωστο μου μοιάζει
σε περασμένες εποχές ζητώ πάντα να ζω
ο νους μου μένει άρρωστος γι'αυτό κι αυτός φωλιάζει
σ’αυτό που νοσταλγώ
πληρώνω όσα ζήλεψα με πίκρες που δεν φεύγουν
ένας ντουνιάς αλλιώτικος αθώος παιδικός
σιγά - σιγά στο όνειρο όλα αυτά πηγαίνουν
και μένω μοναχός
ο έρωτας μια θάλασσα μια λίμνη που μιλάει
διαβαίνει η δόλια η ψυχή διαβάτης θεατής
κι απρόσκλητα μες στα κρυφά ένα ποτό κερνάει
δυo στάλες της βροχής
πάλι στο πριν ξανάφθασα δεν λέω ξεκολλήσω
σαν ξόβεργα το παρελθόν κολλάει στο κορμί
στον κλίβανο το σκέπτομαι το νου μου να πουλήσω
άλλο να μη πονεί
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου