ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ

                 ( Το αηδόνι του 1940 )

Γλυκιά φωνή το όπλο σου οι νότες σου καμάρι

Ελληνικά βουνά φουντώσατε με σθένος το σπαθί

γυναίκα συ αηδόνι μου κελάηδησε με χάρη

για τούτη τη φυλή

Βελούδο είναι η φωνή ζωγράφου το πινέλο

η μουσική σου πίνακας μουσείο θε να πει

ο εφιάλτης η φωνή για γέλια Κολονέλο

το έπος μια ωδή

Κι αν έχεις συ την όπερα εμείς έχουμ’αέρα

άλλο τραγούδι η κραυγή με σθένος η φωνή

σε λίγο φόρα παίρνουμε και σε πετάμε πέρα

ο πόλεμος γιορτή

Όπου κι αν πας κι όπου βρεθείς το κύμα τρικυμία

πατρίδα γαλανόλευκη ορθώνεις μια ψυχή

αηδόνι η φωνούλα σου είσαι και πάλι η μία

ζηλεύουν οι θεοί

Τραγούδι στην ανάπαυλα μια συντροφιά που λείπει

αρμονικό το άκουσμα αθάνατη φωνή

αντρειωμένο ηθικό της νίκης καρδιοχτύπι

ετούτη η στροφή

Έλα ρε Βέμπο λάλατο και κέρνα τα παιδιά σου

και αυτά χορό θα στήσουμε στις Πίνδου τα βουνά

Δαβάκη έχουν αρχηγός κρασί για την υγειά σου

ακόμα μια φορά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ