ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Ο μικρός Αϊλαν Κουρντι από τη Συρία  . ( μετανάστης )

                        

Εικόνα συ δίχως μιλιά η αμμουδιά πονάει

της μάνας χάδι το νερό μια σιωπή σταυρός

πληγή βαθιά μες στη ψυχή που δύσκολα περνάει

τα μάτια του κλειστά

κάποιοι με πόλεμο χαρά βάρκα βουλιάζει στ ’ανοιχτά

μικρό παιδί δεν κολυμπά η μοίρα του γραμμένη

δουλέμποροι ζητούν λεπτά η βάρκα μπάζει και νερά

ζωή όλο κονταίνει

ποιητές και συγγραφείς η πένα τους να κλαίει

μαύρο μελάνι στο χαρτί το πένθος που μιλά

μικρό παιδί στην αμμουδιά μαμά μπαμπά δεν λέει

ζωή του σταματά

βότσαλα μαύρα συντροφιά αλλάξανε το χρώμα

με ρούχο μαύρο η αμμουδιά μια σιωπή ένας καημός

μικρό κορμί και άψυχο μες στο νερό για χώμα

ο τάφος του υγρός

σταμάτα κόσμε που κοιτάς έλα κοντά αν αγαπάς

έλα και συ που πολεμάς έλα και συ κανόνι

έλα και συ που κρύβεσαι με μάσκα που φοράς

το σύστημα σκοτώνει

μα δεν βαριέσαι φίλε μου το κέρδος δεν δακρύζει

σκοτώνει τρώει και ψυχές αθώες τη φορά

θηρίο άνθρωπος αυτός ταμεία να γεμίζει

με αίμα ξεδιψά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ