ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

              

Ταξίδι κάνω με το νου δυο στάλες κρεμασμένες

στο τζάμι μου κρεμάστηκαν τα μυστικά να πουν

ημέρα σαν σκοτείνιασε κι στάλες τρομαγμένες

στο τζάμι δεν χωρούν

ημέρα σαν εθάμπωσε το τζάμι ζωγραφίζει

σε λίγο οι σταγόνες μας θα μοιάζουν πινελιά

κι φύση που εσπούδασε τη ζωγραφιά χαρίζει

σε μας για μια φορά

φθινόπωρο ταξίδεψα σε μέρη που δεν πήγα

η φαντασία πάντρεψε τις στάλες στο γυαλί

και γω στεγνός από βροχή το θέαμα που είδα

το γράφω στο χαρτί

θα γίνω στάλα του νερού στο τζάμι να κυλήσω

τσουλήθρα όμορφη διαβώ με γέλια με χαρές

και το πρεβάζι με χαρά στο τέλος να φιλήσω

έλα και συ αν θες

το καλοκαίρι έφυγε φθινόπωρο μυρίζει

η αλλαγή εκέρασε μια νότα τη ψυχή

κι συννεφιά εθόλωσε το νόημα σκορπίζει

εικόνες για ζωή

κάνε και συ το χάδι σου σταγόνα να κυλήσει

νε κρεμαστεί στο τζάμι σου δυο λόγια να σου πει

να μονογράψει το γυαλί όσο αυτή κρατήσει

μετά και ας σβηστεί  

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ