ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ

                         

                

Ομοίωμα ανθρώπινο με άχυρα φτιαγμένο

φιγούρα ψεύτικη θαρρώ μονάχο σε αγρό

το κάρφωσαν ακίνητο και μοιάζει σταυρωμένο

να διώχνει το κακό

καπέλο από ύφασμα σακάκι το βελούδο

μακρύ μαλλί το άχυρο μια πόζα γελαστή

μα στην ουσία ψεύτικο ακίνητο και ντούρο

κορμί στην εξοχή

στέκει μονάχο δεν μιλά μα νιώθει τον αέρα

χαρίζει χάδια ψεύτικα σε όλα τα πουλιά

παίζει παιχνίδια το πρωί κουρνιάζει την εσπέρα

σε κάμπου αγκαλιά

είναι δραγάτης ψεύτικος να διώχνει τα κοτσύφια

μα κάνει όμως ζαβολιές γελά και στα πουλιά

κι αν χρειαστεί καμιά φορά χαρίζει και βοήθεια

δεν κάνει για δουλειά

σκιάχτρο εσύ με όνομα ταυτότητα ψηφίζεις

το κόμμα σου αγροτικό διαβάζεις εποχές

σπέρνεις ποτίζεις φυλλωσιές κι αν λάχει και θερίζεις

το χρόνο τρείς φορές

με όνομα σε βάφτισα επίθετο ΄΄τρομάρα ΄΄

τρομάζεις ζώα και πουλιά τα βράδια μοναξιές

μα η αξία σου θα πει μονάχα μια δεκάρα

κι ας έχεις ομορφιές

η φορεσιά σου σχίστηκε τα ρούχα σου κονταίνουν

το μπόι σου μεγάλωσε ζητάς μια αλλαγή

μα δυστυχώς τα ψεύτικα κι αυτά καλέ πεθαίνουν

αλλάζουνε μορφή

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ