ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΒΛΕΜΜΑ

 

 

Μάσκα και βλέμμα μια σκέψη με ψέμα

αφού δεν ακούω τα λόγια εκείνα

που λένε αλήθειες όχι συνήθειες

χωρίς λογική

 

μάσκα και βλέμμα ο έρως με αίμα

ματώνει πληγώνει καρδιά μου παγώνει

που θέλει πλαγιάσει κάπου να φθάσει

και κει να σταθεί

 

μάσκα που κρύβει τα όμορφα χείλη

ανέκφραστη ύλη ιός τη χτυπάει

τη μάσκα φοράει το βλέμμα μιλάει

τριγύρω σιγή

 

μάσκα με χρώμα να μοιάζει με χώμα

να θάβει το κάλλος ο πόνος μεγάλος

το στίγμα μου χάνω δεν ξέρω τι κάνω

μουγκή η φωνή

 

μάσκα και βλέμμα δύσκολη γέννα

τα πάντα στραβώνουν και όμως πληγώνουν

ανάγκη να ζήσεις λίγα ζητήσεις

ωραία ζωή…!

 

Μ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ