Ζωή που ανθίζει το φως σου χαρίζει
τριγύρω λουλούδια παιχνίδια καλούδια
χαρές μα και λύπες μα όμως δεν είπες
ζωή σ'αγαπώ!
Γκρινιάζεις φωνάζεις με όλους τα βάζεις
μπροστά σου η γειά σου γιατί δεν γελάς
και συ που κοιτάζεις τον ήλιο νυστάζεις
το λάθος δεν βλέπεις παρ’ ότι μου έχεις
τη δύναμη κείνη ψωμί με ταχίνι να τρως
το πρωί
άλλος κοιμάται αιώνιον ύπνο δυό λόγια στον τοίχο
που λένε και κλαίνε μακάρι να ζούσα κι ας ήμουν
ΕΣΥ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου