Τα χρόνια φευγάτα και γω και η στράτα
γεμάτη εικόνες κι ο νους μοναχός
τα χρόνια φευγάτα το κέρδος εικόνες
το διάβα αιώνες και όμως παρόν
μιλάω στη νιότη στο νου ό,τι κι ό,τι
παρελθόν βασανίζει μαλλιά μου ασπρίζει
ταυτότητα άλλη περασμένα τα κάλλη
δυό βήματα μόνος ξαφνιάζει η σκέψη
σαν θέλει χορέψει το βαλς της ζωής
ξελογιάστρα η στράτα ταξίδι στα άστρα
άλλο το θέλω μα τι
περιμένω ο χρόνος
τελειώνει βουβό αηδόνι στο δέντρο λαλεί
η μέρα χαράζει αρχίζει το χάζι οι σκέψεις
χαρίζουν χαρές μα και λύπες δεν ξέρω τι είπες
παιδί μα και γέρος χειμώνας το θέρος ανάκατα
όλα ο νους μου μια σβούρα οι σκέψεις σαβούρα
θέλω ρεμβάσω κάπου να φθάσω και κει να σταθώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου