ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ

Μένω στο σπίτι το λένε ειδήσεις 

μπορεί να χωρίσεις αν βλέπεις την ίδια

μια μούρη γαϊδούρι δεν παίρνεις μιλιά

γυρίζω την πλάτη δικό της γινάτι 

μιλάω στον τοίχο ακούω τον λύκο

ουρλιάζει φωνάζει μη κάνεις ετούτο

πάλι το φρούτο το τρως δεν ρωτάς

μένω στο σπίτι το λέει κουβέντα

φοβάμαι κολλήσω ιό συναντήσω

ιός είναι μέσα δεν έχει πια μπέσα

άλλο της λέω άλλο μου κάνει

νερό στη λεκάνη πάλι θα πλύνει

μεγάλη οδύνη το μέσα τρελαίνει 

ακόμα μου πλένει κουρτίνες σεντόνια

χαλιά μα και ψώνια σιγά ρε γυναίκα

είσαι το δέκα το ξέρω πως είσαι σπουδαία 

Κυρά.

Μένω στο σπίτι κελί δεκατρία

μικτό με κυρία σκύλος με γάτα

το ναι και το όχι δεν πάει πιο πέρα

στ’ αυτιά μου φλογέρα ο ήχος φωνή της

το ράδιο παίζει τραγούδια μοντέρνα

τσακίρ το κέφι κρατά κι ένα κέφι

φούστα κλαρωτή και γαρίφαλο στ’ αυτί

μένω στο σπίτι τέζα ο τύπος ανύπαρκτος

χτύπος καρδιά μου χτυπάει πάει δεν πάει

ιό βλαστημάει στον Άδη να πάει δεν θέλω

ΝΑ ΖΩ

Μ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ