XΑΜΕΝΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ( στη μνήμη της Έλλης Λαμπέτης )

      

Μαντεύω τον ήχο χαμένη φωνή της

φιγούρα στη σκέψη  της βλέπω τα μάτια

αγγίζω τα χείλη μαύρο μαντήλι

η αύρα της τώρα τούτη την ώρα

με κάνει να βλέπω ωραίο τοπίο

χωρίς ένα αντίο και όμως

φωνή της  να μοιάζει μορφή της 

κοντά μου να στέκει μη φύγει ποτέ

χαμένη φωνή της σκοτάδι αυγή της

στο βάθος χαμένη ποτέ ξεχασμένη

ήχος με πάθος ζωή της το λάθος

σαν παίρνει διαμάντια στολίδια γιορντάνια

ο ήχος δικός της άσπρος λαιμός της

μαύρο μαντήλι στη μνήμη καντήλι

ποτέ ξεχασμένη

μια σκέψη του νου 

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ