Και γω κοιτάω καθώς περνάω
μορφές ανθρώπων θνητών προσώπων
του κόσμου διαβάτες κουστούμια γραβάτες
εξώφυλλα χρώμα μέσα το σώμα
κρυμμένες καρδιές
χέρια με γάντια ζωή αγάντα στα χέρια ρολόγια
ζωή μα χώρια αλλού ο ένας αλλού η άλλη
μια αίσθηση ζάλη το νέο μοντέλο θαυμάστε το χάλι
μεγάλες οι πόλεις έρωτες στείροι φωνές πανηγύρι
αντράκια μπατζάκια ο λόγος σαν τζόγος στη τσόχα
η μπόχα τα πάντα στο ζάρι ζωή δίχως χάρη ψάχνεις
λαχείο του κάκου κουρείο γουλί το κεφάλι μια φάτσα
σαν τζάμι ανέκφραστη ζάλη βροχή με χαλάζι και συ
να κοιτάς
και τέλος πια μόνος στη στράτα βαδίζεις μα δεν
ξεχωρίζεις τη μέρα τη νύχτα
τα λόγια σου πνίχτα σε σκέψεις φευγάτες
σαν είσαι βουβός
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου