Ίσκιος
η νύχτα και γω δίχως σάρκα
μια
στάση στη στράτα τα βάσανα άστα
να
μένουν στη γη
αφέντης
σκιά μου πάντα σιμά μου
παρέα
ωραία χωρίς να φωνάζει ίσως με νάζι
κοντά
να γελά
σκιά
μου ετούτη γυμνό μου το μπούτι
να
ρίχνει σκιά του σε τοίχο κοντά του
και
γω να γελώ
σκιά
μου το σώμα ο ήλιος στο γιόμα
το
άλλο εγώ μου το πλήθος του κόσμου
μπερδεύει
ζωή
δυό
βήματα κάνω σκιά μου δεν πιάνω
χορός
μου για δύο ποτέ το αντίο
μα
πάντα κοντά
κουνάω
τα χέρια και αυτή περιστέρια
να
γράφει στον τοίχο και γω ένα στοίχο
ζωγράφος
του νου
στο
τέλος μια τρέλα σκιά μου για έλα
κοντά
μου να πιάσω το τίποτα πλάσω
απάτη
θαρρώ
ΜΙΜΗΣ
ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου