Πες μου μια λέξη έστω θα
βρέξει
θέλω ν’ ακούσω μία φωνή
σκόνη αέρας σκέψη αιθέρας
είσαι καρδιά μου ένα φλουρί
όψη γνωστή μου είσαι δική μου
χρώμα τα μάτια ύπνου παλάτια
είσαι το μέλι άλλο δεν μένει
σμάλτο χαρίζω νύχτα φωτίζω
όλη τη γη
πες μου μια λέξη σκέψη μου
τρέξει
πάλι κοντά σου όλα δικά σου
είσαι χιονάτη κάλλη γεμάτη
πες μου μια λέξη μάλλον θα
βρέξει
θέλω ν’ ακούσω αν τώρα
μου ζεις
μουγκά κοιτάς χωρίς μιλιά
διαβάζω τη ματιά σου
μη μου κρατάς το σύννεφο
χαρίζει μια σκιά
ζητιάνος είμαι του φωτός
αχτίδα μακριά σου
παρακαλώ τον ήλιο σου
για μια αστροφεγγιά
μη μου στερείς τον οίστρο μου
τα λάθη διορθώνω
το φταίξιμο τα μάτια σου
ο στίχος που μιλεί
ο ποιητής ανήμπορος
την έμπνευση πληρώνει
χωρίς αντισταθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου