ΧΕΡΙΑ ΓΕΡΙΚΑ

Χέρια μικρά και γέρικα

μαλλιά άσπρα σαν χιόνι

να τα φιλήσεις κόπιασε

σιγά γιατί πονούν

ο σεβασμός περίσσευμα

ανάσα που φουσκώνει

στο τέλος η ζωή

νιάτα εσείς που φύγατε

που πάτε τη σκυτάλη

όλο μπροστά μου βλέπετε

η δύναμη θα πει

κακούργα συ αλύπητα

κονταίνεις το σημάδι

αυτό όπου θα’ ρθει

μα τα χεράκια χαιρετούν

με δυσκολία λένε

γεια σας αγάπες φύγατε

για άλλους ουρανούς

ζευγάρι που ορφάνεψε

μια φλόγα που δεν φεύγει

Πυθία με χρησμούς

δεν θέλω άλλονε χρησμό

έχω δική μου γνώση

κρατώ ψυχής μου αρετή

χαϊδεύω  γηρατειά

κοιτώ το βάθος στωικά

σαν κάποιον περιμένω

ακούω δεν μιλώ

ΜΙΜΗΣ  ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ