Η ΛΙΜΝΗ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Αλλάζει χρώμα το νερό μα λιώνει και τ’αλάτι

μικρό το κύμα στο νερό το χάδι απαλό

αέρας σαν εφύσηξε αγρίεψε το μάτι

αλλάζει σκηνικό

γκρίζα μικρά τα σύννεφα δεμένη η γαϊτα

και ο ψαράς ανήσυχος σκεπάζει κουπαστή

ένα γλαρόνι πάταξε και πέρασε σαΐτα

σημάδι στη βροχή

λίμνη προικιά σου μάζεψε πανιά σου τυλιγμένα

θολώνει ο ορίζοντας καιρός λίγο ψυχρός

ο έρωτας μαζεύτηκε τα λόγια του κρυμμένα

σπανίζει ο χορός

άλλο φουστάνι φόρεσε γκριζάτο σαν βρεγμένο

για να ταιριάζει στο καιρό σαν σύννεφο θολό

και το παράθυρο πελάδα της κι αυτό λίγο κλεισμένο

νοτίζει ο καιρός

πουλιά ψαράδες θεατές μια ερημιά συνθέτουν

ξεκούραστη η κίνηση αρμύρα δροσερή

ανάλογα τα χρώματα στον πίνακα προσθέτουν

μορφή λυπητερή

φθινόπωρο σαν χάιδεψε τη λίμνη με αγάπη

ο στοχασμός περίσσεψε κι πένα στο χαρτί

ξεθάρρεψε και ξέχασε να κάνει μία στάση

το βράδυ μη τη βρει

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ