Σκοτούρα χαμένη
τι άλλο να μένει
μπερδεύω τα λόγια
θολά τα ρολόγια
το χρόνο μου χάνω
μπορεί να προκάμω
το τραίνο
το τραίνο σφυρίζει
φωνή να μουγκρίζει
καπνός μαυρισμένος
και γω κουρασμένος
σε στάση κοιτώ
θ’ ανέβω στο τραίνο
μα που να πηγαίνω
η σκέψη ζαλίζει
αέρας σφυρίζει
βαλίτζα κρατώ
η σκέψη σε δίνη
ζωή μου πατίνι
γκριμάτσα στα φρύδια
με ζώνουν τα φίδια
το τρένο να φθάνει
την ώρα προκάμει
κι δίνη της σκέψης
και θα μου κλέψεις
αυτό που ποθώ
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου