ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ ΠΑΙΔΙ

Παιδί εσύ μια αγκαλιά δυό μάτια που μιλάνε

η ομορφιά σου παιδική κουρνιάζεις στην καρδιά

μια στάμπα είσαι μες στο νου οι μνήμες σου κρατάνε

σαν όρκοι τη φορά

ένα κορμάκι τόσο δα μια σκέψη με μαράζι

στιγμές εκείνες έγραψαν σελίδες μια ζωή

το παρελθόν κάθε φορά μέσα στο νου φωνάζει

ποτέ μη λησμονεί

πότε μου φεύγεις μακριά και πότε δεν κοιτάζεις

μοιάζεις γαϊτα με πανί που παίζει στον αφρό

στιγμές καινούργιες σίγουρα μ’ αγάπη ναι μου τάζεις

και γω να καρτερώ

μεγάλη τώρα στέκεσαι παρθένα μες στη σκέψη

πόθος εσύ αγιάτρευτος χαρίζεις αγκαλιές

και γω με στίχους τη φορά κερνώ πάντα με τέρψη

τις νύχτες τις θολές

περίεργη η σιωπή τα βήματα χαμένα

και γω σαν φάρος τη φορά να στέκω στη γωνιά

να φέγγω την αρμύρα σου χατίρι γω για σένα

Θεέ τη ομορφιά

χρόνια πολλά το παρελθόν το σήμερα θυμίζει

και γω γυρνώ ανάποδα το χρόνο για να ζω

χάδια και λόγια μες στο νου η σκέψη πλημμυρίζει

μικρό μου μενταγιόν

ΜΙΜΗΣ