Και συ που πας μες στην αυγή
είσαι δικιά μου μη το πεις
χίλιες φορές ίδιες γραμμές
μια λέξη χρυσοχέρα
κεντάς κλωνά χρυσή μορφή
άσπρα μαλλιά στη κεφαλή
λίγο το φως εσπέρα
πετάς ψηλά σύννεφο συ
μου χάνεσαι στο κύμα
μάνας μορφή χάδια γλυκά
μια αίσθηση τι κρίμα
τραγούδι ήχος σιγανός
ο κρότος τρεχαντήρι
δυό δάκρυα στεγνά
μια θύμηση αξέχαστη
πηγή που δεν στερεύει
καντήλι φλόγας η μορφή
μια καύτρα καίει εδεπά
λίγο το λάδι φτωχικό
ξωκλήσι που θυμίζει
δυό χέρια ταπεινά
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου