γλίνα κι αρμύρα
στο παλιό μου παλτό
μία προίκα της φτώχιας
με ρωτούν δεν μιλώ
βούρλα και φύκια
κ’ ένα στήθος γυμνό
ένα χάδι τ’ ανέμου
μοναξιά περπατώ
πανηγύρι η σκέψη
μια χρονιά παιδική
το παλτό μου φυλάω
εποχή κατοχή
κρεμασμένο μιλάει
σε κορνίζα χρυσή
το κοιτάω πονάω
περασμένη εποχή
το παλτό μου χαϊδεύω
αναμνήσεις πολλές
κι ένα δάκρυ που κλαίει
χρωματίζει το χθες
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου