ΖΗΤΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ

     

Ζητάτε να σας πω το ψέμα για αλήθεια

τη φτώχεια που’ ναι πλούσια το λάθος για σωστό

και το στραβό που έγινε αλήθεια μια συνήθεια

δεν ξέρω τι να πω

το πρόσωπο που λάτρεψα εγώ δεν το δηλώνω

τη παιδική μου τη ζωή την έχω φυλαχτό

το σήμερα χωρίς ντροπή σε βάρκα το φορτώνω

το πνίγω στο βυθό

ζητάτε να σας πω τα χρόνια τα φευγάτα

ω! μυρουδιές τα γιασεμιά οι γλάστρες στην αυλή

τα ζωντανά τα παιδικά εκείνα πουν τα νιάτα

βαθιά είν’ η ουλή

το τότε που γεννήθηκε τιμά μα και το τώρα

αέρας όπου φύσηξε ζωγράφισε θολά

το δάκρυ κατρακύλησε και πότισε σαν μπόρα

να ‘ ρχόσουνα ξανά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ