ΑΡΜΥΡΑ ΜΟΥ

                   

Ένα σου χάδι σου ζητώ μεγάλο πανηγύρι

είσαι το χάδι στη γιορτή η πρώτη του χορού

που κέρδισε μία πρωτιά αυτή όπου θα σύρει

το μπάλο του γιαλού

το λυγερό κορμάκι σου μια πιρουέτα κάνει

λικνίζεσαι μ’ένα ρυθμό αέρας που φυσά

στο πρόσωπό μου γίνεσαι το χάδι όπου φτάνει

αρμύρα μου γλυκιά

τα κύματα χορεύουνε μια μουσική φωνάζει

στην αμμουδιά ξαπλώνουνε ο ήλιος να τα δει

μια έκφραση περίεργη φαινόμενο που στάζει

αλάτι μες στη γη

βλαστάρι συ ευλύγιστο με μπάτη συ χορεύεις

το ντύσιμο ανέμελο κουρσάρος στη ζωή

κι όταν στη πίστα συ βρεθείς τον θεατή παιδεύεις

ακόμα συ παιδί

κύκνος εσύ ολόασπρος φοβάμαι θα πετάξεις

μη μου ανοίγεις τα φτερά δεν θέλω να πετάς

να κολυμπάς στη λίμνη σου κοντά μου συ ν’ αράξεις

μικρή αν μ’ αγαπάς

αρμύρα μου το σώμα μου το έλουσα για σένα

με θάλασσα που μάζεψα η σάρκα ξεραθεί

κι αν θέλεις ρώτα να σου πω τι είσαι συ για μένα

μικρή μου καλλονή

είσαι αρμύρας μενταγιόν κοχύλι όπου λάμπει

είσαι μια κόρη του γιαλού νεράιδα μιας γιορτής

είσαι ολόασπρο παπί ένας γιαλός σαν τζάμι

κουβέντα συ μη πεις

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ