Άνοιξη

                       

Και συ το ταίρι σου ζητάς η άνοιξη κλωνάρι

λουλούδι όπου άνθισε το ένστικτο ζητά

τη σύντροφο καρτερικά επάνω σε πουρνάρι

σε λίγο συναντά

μια μελωδία η φωνή ο κάμπος το γιορτάζει

μία ζωή που άρχισε τριγύρω η χαρά

χυμός του δέντρου δάκρυσε σταγόνα όπου στάζει

σε φύλλα του χλωρά

πουλάκι συ πολύχρωμο η πινελιά της φύσης

συμπλήρωμα δημιουργού το τέλειο μετρά

σε λίγο στην αγάπη σου εσύ θα κελαηδήσεις

τον έρωτα γλυκά

ένα μπουμπούκι άνοιξε το χρώμα στο λιβάδι

η μέρα εζωντάνεψε ο ήλιος φωτεινός

και το τραγούδι σου αυτό δεν μοιάζει σαν σκοτάδι

γλυκός σου ο καημός

κάθε φορά ίδια φορά και η ζωή ταξίδι

μη του χαλάτε τη ροή η ομορφιά τρελή

αν έχεις συ το ένστικτο κάν' το να σου ποτίζει

το στίχο στο χαρτί

και συ φτωχέ μου ποιητά που ψάχνεις μες στο στίχο

να βρεις μία κατάληξη με νόημα σωστό

αν θέλεις γράψε με μπογιά μια λέξη σένα τοίχο

ζωή σε αγαπώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ