ΣΕΛΙΔΑ ΟΓΔΟΗ
Ονειροπέλαγο αυτό γαΐτα τ’ αυλακώνει
χρυσά κομμάτια του νερού αλλάζουνε μορφή
περίπατος το σούρουπο μία καρδιά ματώνει
αγιάτρευτη πληγή
νιάτα που γράψατε γραφή σε πλάκα με κοντύλι
αθώες ήταν οι ψυχές εικόνες της ζωής
ένα ξωκλήσι μοναχό στη στράτα με φυτίλι
σημείο προσευχής
στέκει για λίγο άφωνος προσέχει για ν’ ακούσει
τα κύματα της θάλασσας πως τάχα του μιλούν
κι αν έχει και καμπαναριό το σήμαντρο να κρούσει
οι φίλοι ν’ ακουστούν
κι αν κουραστείς μη σταματάς προχώρα μέχρι τέλος
ζήσε ακόμα μια φορά το πριν μα ζωντανά
και κάρφωσε στην αμμουδιά ένα κλαδί σαν βέλος
να δείχνει ποιος περνά
γαλήνη γιάτρεψε το νου με σιωπή περίσσια
σαν στέκω μπρος σου γελαστός νομίζω σου μιλώ
κι αν με ρωτήσεις απαντώ με θάρρος γω στα ίσια
πως τώρα δεν πονώ
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου