Πάρε δυο δάκρυα νωπά συννεφιασμένη μέρα

δυο νότες όλη η γιορτή οι κρίνοι μου λευκοί

και γω με μάγια που θα πουν ετούτη η εσπέρα

η έννοια γραφή

να μη ξεχνάς τα λόγια μου η έμπνευση μια τρέλα

ζωγράφος ένα κείμενο το χρώμα σου μιλά

κι αν θέλεις γίνε έμπνευση στο ατελιέ μου έλα

η πρώτη σου φορά

χρώμα για γέννα τις γραμμές περίεργο το θέμα

το σχήμα του εχάθηκε η σκέψη τραγουδά

αλήθεια δεν πιστεύεται αφού μιλά το ψέμα

και όμως ξεγελά

δάκρυα σεις που τρέχετε μα που κατρακυλάτε

στις χαραμάδες μπήκατε κρυφτήκατε βαθιά

και κρύψατε την έμπνευση χωρίς να μας κοιτάτε

προδώσατε καρδιά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ