Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΟΦΟΣ

                    

Το πρώτο γράμμα του μικρού κατόρθωμα μεγάλο

σοφία τούτη μια φορά διαβάζει μοναχός

οι γνώσεις του μεγάλωσαν και του’δωσαν κουράγιο

χαμόγελο σαν φως

και το βιβλίο τ’ ανοιχτό δυο γνώσεις σαν λυχνάρι

του φέγγει τη σοφία του και βράδυ και πρωί

θρανίο του αμίλητο στο πρόσωπο μια χάρη

στο μέλλον θα την δει

μικρέ εσύ όπου γελάς το μέλλον σου μαντεύω

το διάβασμά σου πρόσεχε να γίνει πιο σοφό

με σιγουριά αργότερα εγώ θα σου ζηλεύω

αυτό όπου θα δω

ο έρωτας στο διάβασμα παντρεύει τη σοφία

η όρεξή σου φαίνεται χωρίς να σου μιλεί

το νόημα το διάλεξες στο νου σου ηρεμία

μικρό εσύ παιδί

η πόζα σου αλάνθαστη η σκέψη σου αθώα

και η γραφή σου μάλαμα σωστή και η γραφή

παράδειγμα προς μίμηση είσαι μικρέ μου τώρα

να ήμουνα παιδί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ