ΣΠΙΤΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

              

Παράξενα που φύτρωσε στη λίμνη η πελάδα

ψαράς τεχνίτης σύγχρονος Φειδίας του νερού

το βράδυ στέκει όμορφη το φως της μια λαμπάδα

σαν φάρος του γιαλού

οι ρίζες της δυο πάσσαλοι ακροβατεί με χάρη

χορεύει με τα κύματα λατρεύει το ρυθμό

συνομιλεί κάθε φορά τα μυστικά με ψάρι

με κόντρα τον καιρό

η γειτονιά της το νερό διαβάτες ψαροπούλια

οι μυρουδιές οι αρμυρές μαΐστροι δυτικοί

τα φύκια της στην αμμουδιά να μοιάζουνε σαν γιούλια

πελάδα μοναχή

ο τζίτζικάς σου κάβουρας μυρμήγκι ζαμπαρέλα

αηδόνι έχεις γλάρο σου και κούκο το παπί

και στα μαλλιά σου φύκια σου να μοιάζουνε κορδέλα

αλάτι μιζανπλί

τα πάτωμά σου ξύλινο να τρίζει να χορεύει

και να νομίζω βούλιαξε δυο χτύποι η καρδιά

σπίτι νερού τι με κερνάς ο νους μου ταξιδεύει

με πάει μακριά

πανιά δεν έχεις μα γλιστράς στα κύματα με χάρη

μου κλέβεις σκέψεις μα και νου εικόνες παιδικές

παίρνεις μαζί σου συντροφιά το δόλιο το ιβάρι

και όλες τις καρδιές

σπίτι νερού εσύ που ζεις η καλλονή σου μία

η πασαρέλα μοναχή εσέ φιλοξενεί

ξεχώρισες απ’ την αρχή καλλίγραμμη κυρία

της λίμνης το φλουρί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ