ΤΡΕΛΟ ΒΟΤΣΑΛΟ

              

Τρελή πετρούλα που θα πας που θέλεις συ να φθάσεις

ο ουρανός είναι ψηλά το μπόι σου μικρό

κι αν προσπαθήσεις μάθε το στο τέλος θε να χάσεις

το στοίχημα πικρό

η σκέψη είναι πρόθυμη σκιά όμως η πράξη

απατηλό τ’ανάστημα ελπίδα σου μικρή

και η προσπάθεια αυτή απ’ την αρχή θα φράξει

καλύτερα στη γη

τα σύννεφα να τα κοιτάς με θαυμασμό και μόνο

πουλί δεν είσαι δυστυχώς ζηλεύεις μα πονάς

μη σπαταλάς τη σκέψη σου μη σπαταλάς το χρόνο

και μη βαρυγκομάς

κι αν είσαι τώρα στη σειρά μια πιθαμή σε ύψος

ενόμισες πως έφθασες στα ύψη με χαρά

θα πέσεις οπωσδήποτε και θα ντυθείς με γύψο

πετρούλα τόση δα

κι αν το σκαρφάλωμα αυτό σου πήρε τα μυαλά σου

ισορροπείς στο τσίρκο σου χωρίς να το σκεφτείς

είσαι μικρό και άπειρο μα έλα στα καλά σου

γιατί θα γκρεμιστείς

στην αμμουδιά σου ξάπλωσε και άσε τα παιχνίδια

έχεις το κύμα χάδι σου την άμμο συντροφιά

χιβάδες καύκαλα ξερά και βότσαλα με στρείδια

και κύμα σαν δροσιά

τρελό μου βότσαλο εσύ ένα γουλί με χρώμα

της φύσης δημιούργημα καμπύλη το κορμί

γύρνα στα γρήγορα εσύ στην αμμουδιά σου τώρα

εκεί είν’ η ζωή

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ