Μια ερημιά απέραντη δυό γλάροι ξεχασμένοι
δυό πάσσαλοι μουσκέψανε στο βούρκο καρτερούν
δυό κάβουρες εβγήκανε στην άμμο ξαπλωμένοι
περίεργα κοιτούν
το κύμα ήρεμο κι αυτό στη ξέρα απλωμένο
θέλει λιαστεί στη μοναξιά όταν ο ήλιος βγει
πρυάρι εξεκίνησε πρωί αρματωμένο
τι όμορφο πρωί
λίμνη εσύ ένα κορμί στα θαλασσί ντυμένο
ανταύγειες δύο σύννεφα εικόνα σου κοσμούν
το πρωινό ο πίνακας αχνά χρωματισμένο
οι σκέψεις σου μιλούν
η σιωπή μια ομορφιά η μέρα να ξυπνάει
η λίμνη να σαλεύεται απέραντο κορμί
κι ένας μαΐστρος απαλός δειλά να σε φυσάει
της λίμνης το φιλί
διαβάτη στάσου να χαρείς μη φεύγεις παραπέρα
κοίτα μπροστά σου να χαρείς ετούτη τη μορφή
σκόρπα μια χούφτα θάλασσα και πες μια καλημέρα
και κέρδισε ζωή
Μ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου