Παίρνω ρόπαλο και φεύγω τον ιό για να σκοτώσω
και τον κόσμο για να σώσω
μπαίνω μέσα στα σαλόνια βλέπω κόκκινα μπαλόνια
μασκαράδες με μουτσούνες όλοι φάτσα σαν γουρούνες
μήπως έχετε αρρώστια πυρετό πόνο στα κότσια τους ρωτώ
έτσι να ξέρω και φορείο για να φέρω όχι όχι απαντάνε
και θερμόμετρα κρατάνε δεν μου λες εσύ χοντρούλη
που μου τρως τη μαρμελάδα απ’ το βάζο με πιρούνι
τι θερμοκρασία έχεις …δεν βαριέσαι άλλου βρέχει
ψάχνω να’ βρω τον αφέντη του σπιτιού τον αρχηγό
να ρωτήσω αν τα χέρια με ζεστό νερό βραστό
μου τα πλένει κάθε τόσο να μη πιάσει τον ιό
χέρια πλένω κάθε μέρα τις καρέκλες τα τραπέζια
τις κουρτίνες τα σεντόνια έχω έξη ρε κωθώνια
τον ιό δεν τον φοβούνται με τα χέρια τους μου τρώνε
κάθε μέρα το φαΐ δεν κολλάνε άστα φίλε έχουν άλλη συνταγή
όμως να!! Κάτι σαν βλέπω να μου μοιάζει με ιό κολλητήρι με μαγιό
παίρνω φόρα και χτυπάω το τραπέζι με τα πιάτα ένας κρότος σαν κροτίδα
μες στο σπίτι τι ν’ αυτό δυό νεκροί μαζί κι γάτα θρύψαλα μωρέ τα πιάτα
κι ο ιος τρελός να τρέχει δεν τον πέτυχα να βρέχει από πιάτα που’χουν σπάσει
και μαζί με μια ντομάτα έχει γίνει και πολτός ωχ !αμάν τι πανικός
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου