ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Σκέψεις πολλές μέσα στο νου

τα λόγια πανηγύρι

κλειστό που μένει για πολύ

αράχνες παραθύρι

διάθεση βαριά

μια συννεφιά που χλόμιασε

το χρώμα της σαν θειάφι

απότιστο από καιρό

ξερό είν’ το χωράφι

αέρας ταραχή

θέλω να φύγω από δω

να πάω να χορέψω

σαν το δελφίνι στο νερό

καντρίλιες στον αφρό

τη σκέψη της να κλέψω

δάφνες θυμάρια φυλλωσιές

πανσέληνος γεμάτος

σέρνω ρυθμό στα σκοτεινά

στο ξέφωτο μονάχος

χωρίς κάποια σκιά

κι ο γκιόνης που με παρακολουθεί

τραγούδι με κερνάει

μεσάνυχτα χωρίς ντροπή μια τρέλα

μ’ αγκαλιάζει

με σφίγγει σαν τη μέγγενη

με κάνει να πονώ

και γω που μόνος στέκομαι

στο δάσος και φωνάζω

με συντροφιά τη σιωπή

το όνομα ξεχνώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ