Διαβάζω το γράμμα μαζί σου αντάμα
ωραία τα λόγια τα χρόνια παλιά
θυμάμαι τις μέρες χλωρές και οι ξέρες
και ‘μεις δυό παιδιά
το γράμμα μετράει ο χρόνος κυλάει
η νιότη φευγάτη μα τώρα χορτάτη
εμάς χαιρετά
διαβάζω το γράμμα μαζί σου αντάμα
η μοίρα χωρίζει μια λύπη χαρίζει
σωπαίνουν τα λόγια οι ώρες ρολόγια
δεν δείχνουν αλήθειες τα πάντα συνήθειες
φεγγάρια σβησμένα μονάχα για μένα
κι νύχτες θολές
μαζί σου στο πλάι μια σκέψη κερνάει
το χέρι σου πιάνω δυό νότες στο πιάνο
στιγμή που κερνάει κι ο χρόνος περνάει
μα στάσου για λίγο καημούς τώρα πνίγω
δικά σου αχνάρια του νου δυό ζευγάρια
αλήθεια του χθες
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου