ΣΑΛΕΥΕΙ Η ΣΚΕΨΗ

Σαλεύει η σκέψη μες στο νου αστέρι όπου σβήνει

γλώσσα μουγκή στείρο κορμί ανθάκι πανηγύρι

ο έρωτας έχει μιλιά και χάδι όπου δίνει

μπερδεύω σαν κοιτώ

στράτα πλακόστρωτη εσύ το βήμα μου γλιστράει

σαν νοιώθω και το βλέμμα της εμένα να κοιτά

βηματισμός περίεργος αλλού καλέ με πάει

σε χρόνια μου παλιά

έλα μαζί τι με κοιτάς να κάνουμε τη στράτα

να θυμηθούμε τα παλιά τα κάποια σου φιλιά

ζωή που τρέχεις παλαβή μη προσπερνάς τα νιάτα

κράτα μικρά κουπιά

κάνε μια στάση αν μπορείς κι ακούμπησε στον ώμο

να ξαποστάσεις στη σκιά του δόλιου μου κορμιού

κι αν είσαι τώρα ντροπαλή μη παρατάς τον κόσμο

κορίτσι του χωριού

το λυγερό σου το κορμί κλαδί όπου λυγίζει

σαν το φυσά ο άνεμος θυμίζει χορευτή

κι ο ήλιος που ξεπρόβαλε αχτίδα του  χαρίζει

σε σκέψη παλαβή

κι σκέψη μου κι αν σάλεψε το νόημα το ίδιο

κι ο στίχος μου σαν την πληγή λαβώνει και το νου

παρηγοριά τα δάκρυα στη σκέψη τη δική μου

κάποιου παλιού φιλιού

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ