Λίγα λουλούδια δάκρυ που στάζει
χέρι που σφίγγει ώρα πια λίγη
φιλί που τελειώνει τέλος ζυγώνει
μάτια κλειστά
στάσου μη φεύγεις πέρα πηγαίνεις
μόνος πια μένω τώρα πεθαίνω
έλα κοντά μου πάρε φιλιά μου
είσαι χαρά
κρύβεις δυό λέξεις πρέπει διαλέξεις
μέρα η βράδυ φως η σκοτάδι
φεγγάρι το βράδυ η νύχτα μια μέρα
πρωί που φεγγίζει κι σκέψη αγγίζει
κι ο νους που σου γράφει βιβλίο στο ράφι
μα πάντα κλειστό
στάσου μη φεύγεις σκιά σου κορμί σου
βαδίζεις χορεύεις εμέ κοροϊδεύεις
έχω για σένα λόγια γραμμένα
σελίδες που λένε εικόνες που κλαίνε
χρόνια τις γράφω βιβλίο μονάχο
μια σχέση γραμμένη άλλο δεν μένει
μα μην ομιλώ
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου