ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Στον κάμπο που πρασίνισε

σαλεύουν παπαρούνες

κουρτίνες άσπρες κερασιές

οι θάμνοι δω και κει

και συ ανθάκι όμορφο

του έρωτα γιορντάνι

ποζάρεις καταγής

και ο αγέρας που φυσά

λικνίζει φόρεμά σου

μια μπαλαρίνα του αγρού

χορεύει τον καημό

και γω που στέκω θαυμαστής

θαυμάζω πρόσωπό σου

δεν ξέρω τι να πω

ξανθά μαλλιά η άνοιξη

σαν σύννεφο φευγάτο

παιχνίδι κάνει στο βουνό

αλλάζει σκηνικό

ο έρωτας εμέθυσε

θεέ τι δειλινό

λουλούδι νυχτολούλουδο

το άρωμά σου πνίχτο

εμέθυσα που σε κοιτώ

και τρέχω σαν τρελός

να σ’αγκαλιάσω θα θελα

κι ας πέθαινα κοντά σου

θυσία σε βωμό

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ