Πρίμα στ’ αγέρι πρωί μεσημέρι
άσπρο πανί σου μοιάζει ζωή σου
κοιτώ
τους γλάρους εκείνους που μοιάζουν σαν κρίνους
παιχνίδια τ’ αέρα στο κύμα μπρατσέρα
μεθώ
εικόνες του νου μου στιγμές του καημού μου
κοχύλι το στρείδι του βράχου στολίδι
βαρκάκι στ’ αγέρι μαΐστρο θα φέρει
φιλιά της που λένε στον έρωτα κλαίνε
γαλάζιο το χρώμα καμένο το σώμα
και γω ξαπλωμένος στην πλώρη δεμένος
μονάχος στη σκέψη μελτέμι θα κλέψει
αφού θα χορέψει στο κύμα επάνω
με δράκους τα βάνω στο τέλος
νικώ
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου